De Maltese eilanden hebben drie bijzondere locaties die opgenomen zijn in de Unesco Werelderfgoedlijst, te weten: de stad Valletta, de megalithische tempels en het Ħal Saflieni Hypogeum.

In totaal zijn er zeven megalithische tempels op de eilanden Malta en Gozo. Elk van deze tempels is het resultaat van een geheel eigen culturele ontwikkeling. De twee tempels van Ġgantija op het eiland Gozo zijn bijzonder vanwege hun gigantische bouwwerken uit het bronzen tijdperk. De tempels van Ggantija zijn de oudste vrijstaande monumenten ter wereld. Ze vormen een bewijs dat er ten minste 1000 jaar vóór de bouw van de Egyptische piramides van Gizeh al mensen woonden op het eiland.

Op het eiland Malta zelf staan de tempels van Ħaġar Qim, Mnajdra en Ħal Tarxien. Dit zijn unieke architectonische meesterwerken, zeker gezien de beperkte middelen waarover de toenmalige bouwers beschikten. Uit de complexen Ta’ Ħaġrat en Skorba blijkt hoe de traditie van het tempel bouwen op Malta van generatie op generatie is doorgegeven. Deze tempels zijn als groep opgenomen in de Werelderfgoedlijst en vertegenwoordigen een unieke architectonische traditie die tussen 3600 en 2500 vóór Christus tot bloei kwam op de eilandengroep.

Het Hal Saflieni Hypogeum is een uit steen gehouwen ondergronds complex, dat door de tempelbouwers gebruikt werd als heiligdom en als begraafplaats. Het is in 1902 tijdens bouwwerkzaamheden ontdekt. De drie ondergrondse niveaus dateren van ongeveer 3600 tot 2500 vóór Christus. Het heiligdom wordt beschouwd als een van de belangrijkste prehistorische monumenten ter wereld.

De hoofdstad van Malta, Valletta, is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van de Soevereine Militaire Hospitaalorde van Sint Jan van Jeruzalem. Valletta bezit 320 monumenten die alle binnen een gebied van ruim een halve vierkante kilometer liggen. Hierdoor heeft de stad een van de hoogste concentraties aan historische bezienswaardigheden ter wereld.